Stany mieszane występują w przebiegu zaburzeń afektywnych o charakterze dwubiegunowym, ale mieszane objawy afektywne pojawiają się również w depresji agitowanej. Oficjalnie nie zalicza się jej do przebiegu ChAD, natomiast opinia badaczy na ten temat nie jest jednoznaczna.
Epizod mieszany w ChAD opisywany jest jako połączenie depresji i manii, ale w rzeczywistości bywa na tyle złożony, że nie można go zamknąć w tak wąskiej ramie. Przebieg stanów mieszanych jest bardzo indywidualny, a objawy mocno zróżnicowane. Kombinacja cech depresyjnych i maniakalnych może być właściwie dowolna. Ponadto objawy obu biegunów choroby mogą ze sobą współwystępować lub pojawiać się naprzemiennie.
W tym momencie interesuje nas dość szczególna odmiana epizodu mieszanego, a mianowicie ta, w której objawy depresyjne i maniakalne nie występują jednocześnie, tzn. w tym samym momencie, ale na przemian. Powiedziałabym, że jest to drugi wariant przebiegu epizodu mieszanego, nie wiem natomiast, czy ma on swoją nazwę. Taki rodzaj epizodu mieszanego, osobiście nazwałabym jako typ naprzemienny lub szybkozmienny, a samo zjawisko, jako szybkozmienność lub naprzemienność objawów / biegunów w epizodzie mieszanym.
Objawy depresji i manii, które występują na przemian podczas trwania jednego epizodu to najprawdopodobniej rzadkość, ponieważ ciężko doszukać się informacji, które jakkolwiek opisywałyby i wyjaśniały taki przebieg stanów mieszanych. Mimo wszystko w piśmiennictwie możemy doszukać się, że taka możliwość istnieje.
Dodam też, że w moim przebiegu choroby, taki epizod mieszany został już udokumentowany. Oczywiście przez lekarza psychiatrę. Co więcej, stany mieszane o charakterze naprzemienności objawów są u mnie znaczącą częścią przebiegu choroby. Właśnie dlatego objawy mieszane są dla mnie bardzo ważnym zagadnieniem. Zwłaszcza te o przebiegu naprzemiennym.
Częstotliwość zmian epizodów w chorobie afektywnej dwubiegunowej oraz czas ich trwania jest indywidualny dla każdej osoby. Co więcej, rozbieżności pod tym względem są na tyle znaczące, że poza standardowym przebiegiem, wyróżnia się trzy odmiany ChAD, w których zmiana faz jest…
Aby rozpoznać jedną z kilku odmian ChAD, objawy i przebieg choroby muszą przez dłuższy czas, przebiegać w sposób charakteryzujący daną odmianę choroby.
Stany mieszane najczęściej pojawiają się u osób, u których występuje szybka lub ultraszybka zmiana faz. W tym przypadku, poszczególne epizody trwają krócej, niż opisują to dane dla typowego przebiegu choroby. Oznacza to, że epizod mieszany trwa zazwyczaj kilka tygodni.
Epizody mieszane przy częstej zmianie faz, trwają około kilku tygodni. Natomiast okołodobowa zmiana faz (ultradian), w przeciwieństwie do pojedynczego epizodu, utrzymuje się stale od wielu miesięcy i może nie ulegać zmianie przez kolejna lata. Zatem szybkozmienność biegunów w epizodzie mieszanym ma charakter epizodyczny, ponieważ trwa określony czas. Okołodobowa zmiana faz ma tymczasem charakter ciągły, zazwyczaj bez żadnych dni remisji.
Przy częstej zmianie faz mogą występować okresy remisji, chociaż nie zawsze tak jest. Po charakterystyce poszczególnych odmian ChAD wnioskuję, że im częstsza zmiana faz, tym mniejsza możliwość występowania okresów remisji.
W celu wyjaśnienia, remisja to okres względnego zdrowia, bez objawów żadnego bieguna choroby lub ze znacząco mniejszym nasileniem objawów.
The ICD-10 Classification of Mental and Behavioural Disorders: Clinical descriptions and diagnostic guidelines. Klasyfikacja Zaburzeń Psychicznych i Behawioralnych ICD-10 : Opisy kliniczne i wytyczne diagnostyczne. World Health Organization, Geneva, 1992. Adres internetowy strony źródłowej : https://www.who.int/publications/i/item/9241544228
Poniższe fragmenty zostały przeze mnie przetłumaczone z jęz. angielskiego na jęz. polski.
F31.6 Choroba afektywna dwubiegunowa, obecny epizod mieszany
“Pacjent miał co najmniej jedną stan maniakalny, hipomaniakalny lub mieszany
epizod afektywny w przeszłości i obecnie wykazuje albo mieszankę
lub gwałtowne naprzemienne objawy maniakalne, hipomaniakalne i depresyjne.
Wytyczne diagnostyczne
Chociaż najbardziej typowa postać choroby afektywnej dwubiegunowej składa się z : naprzemienne epizody maniakalne i depresyjne oddzielone okresami normalnego nastroju, nierzadko zdarza się, że nastrojowi depresyjnemu, przez kilka dni lub tygodni, towarzyszy nadaktywność i presja mowy, albo że maniakalnemu nastrojowi i wyniosłości, przez pobudzenie, towarzyszy utrata energii oraz libido. Objawy depresyjne a objawy hipomanii lub manii mogą również szybko się zmieniać, z dnia na dzień lub nawet z godziny na godzinę.
Diagnoza mieszanego epizodu w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym powinna być wykonana tylko wtedy, gdy : obydwa zestawy objawów są widoczne w większej części przebiegu epizodu choroby i jeśli ten epizod trwał co najmniej 2 tygodnie.
Nie obejmuje: pojedynczy mieszany epizod afektywny (F38.0)”
F38.0 Inne pojedyncze [afektywne] zaburzenia nastroju
F38.00 Mieszany epizod afektywny
“Epizod afektywny trwający co najmniej 2 tygodnie, charakteryzujący się:
mieszanka lub szybka przemiana (zwykle w ciągu kilku godzin) objawów hipomanii, manii i depresji.“
Dodatkowo inne kryteria stanów mieszanych w ICD- 10 z roku 1997, przedstawiałam w rozdziale “stany mieszane i szybkozmienność objawów w piśmiennictwie“.
W klasyfikacji ICD-11, Wersja : 02/2022, występuje podział na : Zaburzenie afektywne dwubiegunowe typ I (6A60) oraz typ II (6A61). Co ciekawe, epizod mieszany uwzględniony został jedynie w przebiegu zaburzenia typu I. Ponadto w przeciwieństwie do ICD-10, w ICD-11 nastąpił podział na epizod mieszany bez objawów psychotycznych (6A60.9) oraz z objawami psychotycznymi (6A60.A), w którym występują urojenia lub halucynacje.
“(…) Epizod mieszany charakteryzuje się obecnością kilku wyraźnych objawów maniakalnych i kilku wyraźnych objawów depresyjnych, zgodnych z objawami obserwowanymi w epizodach maniakalnych i depresyjnych, które występują jednocześnie lub występują naprzemiennie bardzo szybko (z dnia na dzień lub w ciągu tego samego dnia). Objawy muszą obejmować zmieniony nastrój odpowiadający epizodowi maniakalnemu i/lub depresyjnemu (tj. nastrój depresyjny, dysforyczny, euforyczny lub ekspansywny) i występować przez większość dnia, prawie codziennie, przez okres co najmniej 2 tygodni, chyba że zostanie skrócony przez interwencję leczniczą.”
Przy czym “Jeśli dana osoba doświadczyła w przeszłości epizodów maniakalnych lub mieszanych, czas trwania 2 tygodni nie jest wymagany do zdiagnozowania bieżącego epizodu, jeśli wszystkie inne wymagania diagnostyczne są spełnione.”
Źródło cytowanego powyżej tekstu : https://icd.who.int/browse11/l-m/en
Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób 11. Rewizja (wersja : 02/2022).
6A60 Zaburzenie afektywne dwubiegunowe typu I
Adres linku : https://icd.who.int/browse11/l-m/en#/http%3a%2f%2fid.who.int%2ficd%2fentity%2f1456478153
W powyższych artykułach, wśród różnych, bardzo cennych informacjach i analizach, możemy odnaleźć kryteria ICD-10 (1997r.)
Według ICD-10 (1997 r.) kryteria dla rozpoznania epizodu mieszanego w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych (F31.6) przedstawiają się następująco:
Święcicki Ł, Sokół-Szawłowska M. Leczenie stanów mieszanych w przebiegu
choroby afektywnej dwubiegunowej. Psychiatry 2013; 10, 3–4: 134–138. Adres internetowy strony źródłowej : https://journals.viamedica.pl/psychiatria/article/viewFile/36419/26217
We wstępie powyższej pracy została przedstawiona definicja i klasyfikacja stanów mieszanych w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Następnie z tekstu dowiadujemy się, że wg. klasyfikacji ICD-10 do rozpoznania epizodu mieszanego w ChAD “wymagane jest ujawnianie przez pacjenta objawów manii, hipomanii i depresji lub szybkie zmiany takiego obrazu.” Przy tym obie grupy objawów utrzymują się przez większość czasu trwania epizodu.
O szybkozmienności objawów w epizodzie mieszanym wspomniano na stronie online.synapsis.pl we wpisie pt. : “Stan mieszany” (2009), a oto fragment który nas interesuje : “Objawy te mogą bowiem ze sobą współistnieć albo przechodzić jedne w drugie w ciągu kilku – kilkunastu godzin.” autor : Stanisław Porczyk. Adres internetowy strony źródłowej : http://online.synapsis.pl/Slowniczek/Stan-mieszany.html
Poza tym na stronie Synapsis “Grupa Synapsis Online” powstały również inne ciekawe artykuły dot. m.in. choroby afektywnej dwubiegunowej, czy depresji.
Maina G., Bertetto N., Domene Boccolini F., Di Salvo G., Rosso G., Bogetto F. The concept of mixed state in bipolar disorder: from Kraepelin to DSM-5. Służba ds. Zaburzeń Depresyjnych i Lękowych, Wydział Neuronauki, Uniwersytet w Turynie. Journal of Psychopathology 2013;19:287-295. Adres internetowy strony źródłowej : https://core.ac.uk/display/302068327?utm_source=pdf&utm_medium=banner&utm_campaign=pdf-decoration-v1
Oto niezwykle istotny i wartościowy artykuł o stanach mieszanych w ChAD, cenne źródło wiedzy, ale tym razem w jęz. angielskim. Na samym początku, w streszczeniu, wyjaśniony jest cel artykułu. Tłumacząc na jęz. polski : “W niniejszym artykule autorzy dokonują przeglądu najważniejszych badań dotyczących konceptualizacja i diagnoza dwubiegunowych stanów mieszanych.”
W dokumencie najbardziej interesująca dla mnie okazała się tabela II, w której przedstawiono “Vienna School criteria for stable and unstable mixed states (from Berner et al. 1983, mod.)”, tzn. kryteria szkoły wiedeńskiej dla stabilnych i niestabilnych stanów mieszanych.
Uważam, że informacje zawarte w tabeli są bardzo ważne i na pewno okażą się niezwykle przydatne dla osób, które przechodzą stany mieszane w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Dlatego pozwolę sobie przytoczyć i przetłumaczyć informacje zawarte w tabeli, oraz nawiązującą do niej, krótką część artykułu, tak aby każdy z nas je zrozumiał.
Szkoła Wiedeńska (The Vienna School), w ślad za Mentzosem (Mentzos), podzieliła stany mieszane na dwa podtypy, stabilny i niestabilny oraz zaproponowała precyzyjne kryteria diagnostyczne do ich identyfikacji.
| Niestabilne stany mieszane |
| A. Pojawienie się co najmniej jednej z następujących, szybko zmieniających się zmian po okresie normalnego funkcjonowania: 1. Szybkie zmiany nastroju między depresją i / lub lękiem, euforią / ekspansywnym wrogim nastrojem. 2. Cykliczne szybkie zmiany i silna ekspresja emocjonalna w różnych stanach afektywnych (depresyjny, lękowy, maniakalny i wrogi) 3. Cykliczne szybkie zmiany między zahamowaniem, pobudzeniem, wzrostem popędu i sporadyczną agresywnością. |
| B. Zaburzenia biorytmiczne 1. Dobowe zmiany afektu¹, ekspresji emocji² lub napędu.³ 2. Zaburzenia snu (przerywany, przedłużony, skrócony sen lub wczesne przebudzanie) |
| Stabilne stany mieszane |
| A. Pojawienie się trwałych zmian w afekcie¹, ekspresji emocjonalnej² lub napędzie³ po okresie normalnego funkcjonowania. Wymaga objawów 1 i/lub 2 i 3 : 1. Przygnębiony, niespokojny, euforyczny / ekspansywny lub wrogi nastrój. 2. Brak emocjonalnej ekspresji² lub ograniczenie do reakcji depresyjnej, maniakalnej, wrogiej lub lękowej. 3. Stałość napędu³ w kontraście z trwałym stanem afektywnym¹ i/lub ekspresją emocjonalną². B. Pojawienie się zaburzeń biorytmicznych * 1. Codzienne zmiany afektu¹, ekspresji emocjonalnej² lub napędu³. 2. Zaburzenia snu (przerywany, przedłużony, skrócony sen lub wczesne przebudzanie) Wymagane są objawy 1 i 2 |
¹afekt – aktualny stan emocjonalny : negatywny lub pozytywny. “To emocja zredukowana do jednego wymiaru – pozytywnego lub negatywnego”. Sprawdź znaczenie słowa afekt na stronie : https://pzc.innelektury.pl/afekt/ (rozróżnienie pojęć : afekt i emocja).
²ekspresja emocjonalna – wyrażanie emocji w sposób widoczny dla innych (ruchy ciała, mimika, dźwięki).
³napęd psychoruchowy– tempo wyjściowe procesów psychicznych i ruchowych.
Szybkie zmiany objawów depresyjnych i maniakalnych w epizodzie mieszanym są na co dzień dość męczące i wyczerpujące, ponieważ stan psychofizyczny ulega szybkim i skrajnym zmianom. Ponadto dzieje się to bez żadnych ostępów czasowych, a więc z jednego bieguna w drugi i tak w kółko. Dni remisji nie mogą przecież występować w pojedynczym epizodzie, a wyłącznie między nimi. Zmiany objawów mogą zachodzić co kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt godzin. Bieguny choroby w epizodzie mieszanym są raczej pełnoobjawowe, zatem naprzemienność objawów w praktyce może powodować ogromne rozchwianie i obejmować wiele obszarów życia.
W epizodzie mieszanym mogą pojawiać się również wszelkie inne objawy obu biegunów choroby. Są nimi, np. myśli i tendencje samobójcze, zachowania agresywne względem siebie lub innych, jak również objawy psychotyczne oraz lękowe.
W większości poszczególne objawy są stałe tylko dla jednego bieguna, choć niektóre mogą pozostać niezmienne podczas trwania całego epizodu. Wyodrębnione zostają dwie grupy objawów : depresyjne i maniakalne, które mogą, lecz nie muszą, pokrywać się z tymi, jakich dana osoba doświadcza w samych epizodach depresji, czy manii. Zatem wszystko zależy od konkretnej osoby i charakterystycznego dla niej przebiegu choroby.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej o stanach mieszanych, przeczytaj mój poprzedni wpis : Epizod mieszany w ChAD. Jak rozpoznać stany mieszane? W nim opisałam również o farmakoterapii stanów mieszanych.
Materiał dobiegł końca, dziękuję za Twoją obecność 🙂
Temat jest mało znany, dlatego jeśli uważasz ten materiał za cenny i wartościowy, proszę przekaż mój artykuł dalej 🙂 Możesz również podzielić się swoimi przemyśleniami w komentarzu na dole, a chętnie odpiszę 🙂 Pozdrawiam i do następnego! <3
Data publikacji : 01.06.2021r.
Uzupełnienie artykułu o rozdział ICD-11 : 25.04.2022r.
Aktualizacja i poprawki w rozdziale ICD-10 : 07.10.2022r.
Kolory są nośnikiem emocji, oddziałują na naszą psychikę, nastrój, samopoczucie, a nawet zachowanie, o czym informuje nas psychologia kolorów. W… Czytaj więcej...
Samodiagnoza chorób i zaburzeń na tle psychicznym, czyli diagnozowanie siebie w odpowiedzi na zauważone objawy i utrudnione funkcjonowanie w sferze… Czytaj więcej...
Zobacz komentarze
Trudny stan. Na szczęście doświadczam go od niedawna, po okresie leczenia depresji.
Witaj... Tak, to bardzo trudny i obciążający psychicznie stan. Przykro mi, że musisz się z nim mierzyć. Uważaj na siebie!<3 Pamiętaj być w kontakcie z lekarzem i zgłaszać wszystkie niepożądane skutki leczenia. Może i mam taką nadzieję, że jest możliwość leczenia u Ciebie depresji tak, by nie kończyło się to stanami mieszanymi.
Karbamazepina powinna wyprowadzić Cię z dołka. Ja też brałam neurotop, ale mnie za mocno podnosił, pobudzał, wprowadzał w hipomanię. Jeżeli masz dużo depresji, a górki nie są bardzo mocne, to nie wiem czy olanzapina byłaby dobra. Nawet mi trochę obniżała samopoczucie, niestety. Uspokajała aż za bardzo. Trzymam kciuki za Twoje leczenie, mam nadzieję, że Neurotop pomoże <3
Dostałam naurotop a pozostałe leki zostały tylko w większych dawkach. Ja chyba też chciałabym olanzapine. Ale Karbamazepina musi wystarczyć.
Ale ci zazdroszecze tej lekkiej górki!!! Ja w tamtym tygodniu miałam jeden wyskok w górę. A tak bez zmian już od… kiedy zaczęły działać leki? Miesiąc? Ciężko mi powiedzieć ile trwa ten dołek. Dla mnie wieczność XD Z paroma wyskokami w górę. Ale lekkimi. Ciężko mnie ustabilizować. Więc mimo leków i dołka wciąż zdarzają się skoki w górę. Tyle że bardzo mało ich. Żeby było chociaż dwa dni tak, dwa dni inaczej
Dobrze, że idziesz. Daj znać jak poszło. Ja odstawiłam olanzapinę i jestem w górce. Po odstawieniu w końcu zaczęłam odczuwać pozytywne emocje i dawno się tyle nie uśmiechałam. Ale i tak będę chciała brać jakiś dodatkowy lek na zastępstwo olanzapiny. Idę 18 lutego do nowego lekarza, bo jestem ciekawa opinii i pomysłów innej osoby. Mam nadzieję, że wyjdziesz z tego okropnego dołka jak najszybciej. Trzymaj się <3 Ile już trwa u Ciebie ten epizod?
W ten poniedziałek idę do lekarza. Potrzebuje chyba dużej rewolucji w lekach. Bo tak dłużej nie wytrzymam. Muszę coś z tym zrobić żeby chociaż trochę wyjść z tego dołka. To jest koszmar to co teraz jest. Jakbym była na dnie.
Odstawienie leków może wydawać się dla niektórych jakimś pomysłem, tak żeby wrócić do euforii i czerpać z życia pełnymi garściami. Natomiast pomysł okazuje się nie taki cudowny, kiedy choroba rozhula się na całego i człowiek przestanie mieć kontrolę nad tym co robi, mówi i czuje, a stabilność emocjonalna nie będzie istnieć. Depresja też będzie nawracać, będzie silna i głęboka, a przy takim rozchwianiu, gdzie jeszcze u nas wszystko tak szybko się dzieje, nie trudno o zachowania impulsywne i zagrożenie życia na różne sposoby. Trzeba to leczyć, jak nie jedne leki to inne, jak nie jeden lekarz to drugi. Trzeba próbować.
Regularnie. Leczę się na NFZ. Widzę po sobie, że wymagam jakiejś rewolucji w lekach. I to jak najszybciej. Bo teraz jest dramat. U mnie jest teraz bardzo zły czas. Jest bardzo źle. I najchętniej odstawiłabym leki i niech dzieje się co chce. Bo mam szczerze dość.
A długo zwykle czekasz na wizytę? Czy masz regularne? Chodzisz prywatnie, czy na fundusz? Idź jak najszybciej, bo może znowu będzie trzeba zmodyfikować leczenie.
Mi chyba też będzie ciężko. Te leki co mam to raczej dobre nie są. Koszmar to co teraz jest. Depresja straszna. Wzięłabym cokolwiek żeby wyjść z tego stanu. To już jest chyba desperacja. Tylko żeby z tego wyjść.
W depresji czas się dłuży, a chciałoby się, żeby szybko minął. W górce czas ucieka przez palce. Ja w mocniejszej górce miałam wręcz przekonanie, że czasu jest za mało, że nie zdążę wykonać tego wszystkiego, co bym chciała, tych wszystkich planów. W depresji nie chciałam żyć, w manii, bałam się, że umrę za wcześnie, bo jest tak wiele rzeczy, które chciałabym zrobić. Chciałam robić wszystko na raz, bo jak usiadłam do jednej rzeczy, to miałam poczucie, że robię za mało. Co do olanzapiny, to biję się z myślami. Chcę ją brać, bo działa na mnie też uspokajająco i przeciwlękowo. Ciężko dobrać mi właściwe leczenie.
Słyszałam że po olanzapinie dużo się śpi i nawet tyje. Nie wiem czy chciałabym być uśpiona. Nie ma objawów ale jak mają być gdy się śpi. Ja chciałabym normalnie funkcjonować.
Cały czas coś się dzieje ale jednak to maraton z przeszkodami. W górce nie czuję tego aż tak, ale jednak mija i wtedy już jest słabo. Ja byłam wykończona. Ja chyba jestem bardziej depresyjna bo depresja jakby trwała w moim odczuciu dłużej. Albo przy depresji czas mi się ciągnął. W górce to jednak mi po prostu znikał nie wiem gdzie. Ale miałam poczucie że mam na wszystko czas. No to było piękne.
Wolałabym co kilka dni. Ponieważ chciałabym móc dłużej nacieszyć się dobrym nastrojem. Bo teraz jestem w dołku cały czas. No nie licząc dwóch lekkich głupawek w ostatnim tygodniu. Pierwsza wiadomość napisałam w lekkim skoku. Wtedy robię się odważniejsza. Co też lubię w tych skokach nastroju.
Zrozumiałe. Szybkie zmiany są bardzo męczące. Ja w epizodzie mieszanym mam zmiany co ok. 3 dni, więc jest jakakolwiek stabilność. Zanim dostałam odpowiednie leki, zmiany były dużo częstsze. Ale sama nie wiem czy wolę właśnie ten wolniejszy przebieg. Zmiany co kilkanaście godzin może byłyby bardziej wyczerpujące fizycznie i bardzo nieprzewidywalne, ale też nie trzeba się wtedy długo męczyć z jednym stanem, wytrzymywać z depresją, potem pogrążać się w manii. Przy częstszych zmianach jest dynamicznie, cały czas coś się dzieje. Co o tym myślisz? Wolałabyś zmiany co kilka dni, czy codziennie? Jednak teraz na olanzapinie mam lżejsze górki, więc nie ma aż takiego odskoku od depresji. Ostatnio jestem dość zmęczona i śpię zdecydowanie za długo. To chyba po olanzapinie.
Nie nie miałam.w ogóle nie byłam stabilna. Skoki i spadki były częstsze, bardziej intensywne i wyczerpujące fizycznie. Na depresję nie działały. Chciałabym być stabilna i czuć się zdrowo. Mieć chęci i siłę. Ale te przypływy energii, chęci, lepszego nastroju i poczucia że wtedy jestem lepsza wersją siebie sprawiają że tęsknię. Czuję się lepsza, fajniejsza i ciekawsza. Mam więcej do powiedzenia itd. Tęsknię za tymi skokami ale te szybkie zmiany wyniszczały mnie fizycznie. Kosztowało mnie to wiele sił. Więc wiem że to nie dobre dla mnie ale jednak tęsknota jest.
Nie miałam objawów psychotycznych. Żadnych halucynacji itd.
Na antydepresantach miałaś większą stabilność? Czy może po prostu więcej górek, a mniej depresji? Tęsknisz za górkami bardziej niż za stabilnością? Pytasz mnie, czy ja tęsknię za skokami w górę... Owszem, za tą energią, motywacją, świetnym samopoczuciem, za hipomanią, lekką górką, ale nie chcę mieć silnych górek, manii, bo obecnie w życiu poszukuję stabilności. Fajnie było być na maniakalnym haju, ale teraz nie mogę sobie na to pozwolić. Tęskni się za pozytywnymi efektami górek, ale przy tych silniejszych, pojawiają się też negatywne skutki, jak halucynacje, impulsywność, napady złości, brak trzeźwości umysłu, nie zważanie na konsekwencje. Wiem, że tęsknisz za górką, ale odstawienie leków mogłoby wywołać silną manię, w której nie będziesz myśleć racjonalnie i możesz wtedy zrobić coś, czego potem będziesz bardzo żałować. Z ciekawości zapytam, czy miałaś już kiedyś objawy psychotyczne, tzn. halucynacje lub urojenia? Ja miałam halucynacje w epizodach mieszanych, kiedy trwały dni manii.
Nie. Już nie. Lekarka mi odstawiła. Więc może dlatego to wszystko tak wygląda i nie ma stabilizacji i normalności . I jest zwyczajnie źle.
Ja myślałam że taki przebieg należy do częstych. Bo jednak wpisuje się bardzo we wszystkie kryteria. Było bardzo dynamicznie. Ja miałam wrażenie że to ciągnęło się w ostatnich miesiącach bez przerwy. No może z paroma dłuższymi momentami w dołku. Chwilowych załamań, jak to nazywałam. Teraz to ciągnie się. Dlatego tęsknię za tymi skokami do góry, może były chwilowe, ale przynajmniej na parę godzin czułam się silna i miałam chęci. Dobrze że udało mi się tutaj trafić ponieważ wielu rzeczy się dowiedziałam. I wyjaśniłaś mi co to dokładnie jest. Bo sama diagnoza to taka informacja czego szukać w Internecie 😂
Niestety kiepski nastrój będzie trwał, ponieważ normalność wydaje mi się teraz, po tym wszystkim, zwyczajnie nudna. Więc to też jakoś wpływa na to że ten dołek jest jeszcze bardziej uciążliwy.
Czy ty też czasami tęsknisz za tymi skokami w górę? Nawet gdy to jest na chwilę. Ja bardzo i czasami mam pomysły żeby odstawić leki😭 wiem, że nie powinnam, ale chwilami mam takie myśli. Zwłaszcza że ten stan już trochę się ciągnie.
Rozumiem Cię. Ja zapisuję sobie w pamiętniku, jaki epizod, kiedy wystąpił. Mnie przez jakiś czas, też leczono na depresję. Po przeczytaniu w internecie informacji o ChAD, powiedziałam o wszystkich moich objawach psychiatrze, ale nie potwierdziła diagnozy, bo górki trwały zbyt krótko. Dopiero jakiś czas później cudem znalazłam informacje o stanach mieszanych, w których mania i depresja się przeplatają, ale jest o tym bardzo mało informacji na internecie po polsku. Właściwie cieszę się, że w końcu poznaję osobę (Ciebie) o podobnym przebiegu choroby. Bo nasz przebieg raczej nie należy do zwyczajnych i standardowych. Antydepresanty potrafią mocno rozbujać. Właściwie na większość leków reaguję wpadając w mocną górkę. A zmieniony przebieg choroby po lekach może u mnie trwać jeszcze przez kilka kolejnych miesięcy po odstawieniu leku. Nie przyjmujesz już chyba antydepresantów?
Nie nie zapisuje. Nigdy nie przyszło mi to do głowy. Wiele lat leczono mnie na depresję. Więc nie patrzyłam na to pod tym kątem. Brałam antydepresanty np. Sertraline. Mirtazapine dodatkowo na noc. Ponieważ często nie mogłam spać. Aż trafiłam na lekarza który stwierdził stan mieszany. Ale w ciągu ostatniego roku było tylko gorzej. Mogłam kilka godzin leżeć i płakać aż nagle pyk i zaczynałam „szaleć”. Też tylko parę godzin. To akurat mogłoby trwać dłużej XD Potrafiły zmieniać się co kilka godzin. A standard to depresja. A później znowu góra i dół. Ale lekarze skupiali się na depresji. Mało kogo obchodziły zmiany i nagłe szaleństwa. Nie oszukujmy się długo zwyczajnie mnie olewano. I szły same antydepresanty. I się rozbujało wszystko. Teraz jest depresja. Po stabilizatorach nie mam skoków. Ale nie jest idealnie. Ale mimo że skoki w górę były fajne to było wyczerpujące fizycznie. I byłam zdana na nastrój w danej chwili.
Czyli mamy bardzo podobnie. Depresja a później mieszany.
Muszę nauczyć się z tym żyć jakoś.
Wiem, ale niestety tak się nie da. Lekka górka to tylko epizod, a nie codzienność, niestety. Ale też po to się leczymy, żeby jak najbardziej zbliżyć się do zdrowego funkcjonowania. U mnie niestety tej hipomanii prawie nie ma. Moje standardowe epizody to depresja, a potem epizod mieszany, w którym depresja i mania się przeplatają. Dlatego wolałabym remisję niż moje epizody. Gdybym czasem miała hipomanię, byłoby lepiej, byłoby lżej i przyjemniej, więc rozumiem Cię. Ale w ChAD nie ma łatwo, nie ma stabilności, ciągle coś się zmienia. Zwłaszcza u mnie, gdzie mam co najmniej kilkanaście epizodów w roku, w tym roku ponad 20. A ty zapisujesz, kiedy masz epizod i ile trwa? Jak szybko u Ciebie się zmieniają?
Więc tak. Brakuje mi tego i to bardzo! Remisja to jednak nie to. Wtedy czuję się fajniejsza i ciekawsza.
Jest tak w miarę ok. Ale jednak tęsknota na podwyższonym nastrojem jest silna. Bo normalność to jednak nie do końca to. Nawet jeśli tylko pojawiała się na chwilę to i tak chociaż na trochę było fajnie. A tak albo dół albo nijakość. Już nie mówię o całkowitym wyskoku w górę tylko tak lekko. Żebym miała siłę coś robić. Wtedy jestem produktywna
Chodzi o poprawę nastroju. Bo jest silny dołek. I sobie z nim nie radzę.
Dostałaś pramolan, który z tego co czytam, poza działaniem przeciwlękowym i uspokajającym wykazuje też działanie poprawiające nastrój. Masz objawy lękowe? Czy może chodzi tylko o to, żeby poprawić nastrój?
Rozumiem Cię. Hipomania jest przyjemna, chce się żyć, spędzać czas przy pasjach. Byle górka była lekka, bo mania przynosi już negatywne skutki. W depresji może być Ci nudno, rozumiem, brak aktywności, ciągła niechęć, zmęczenie, zrezygnowanie. A jaka jest dla Ciebie remisja? Czujesz się dobrze, czujesz ulgę, a może jednak brakuje Ci tych silnych emocji?
Nie wiem czy to coś pomoże bo to bardziej na uspokojenie a nie chęci do życia XD
Tak. Dzisiaj. Zastanawia się czy to nie jest efekt tego że jak była górka, to było fajnie a teraz do bólu zwyczajnie i nudno. Ale dała mi pramolan dodatkowo. Bo kwetiapina nie pomaga mi. Chyba że na spanie i nic więcej. Ja chciałabym żeby chciało mi się cokolwiek a nie leżeć bezczynnie. Okropny dołek. Lekka górka była fajna. Trochę tęsknię za nią.
Lamotrygina, przynajmniej w moim przypadku, działa dość łagodnie i na epizody depresji zdecydowanie mi nie wystarcza. Arypiprazol natomiast przeznaczony jest raczej do leczenia epizodów manii, więc na depresję może nie zadziałać. Mi przy depresjach zdecydowanie najlepiej sprawdza się kwetiapina, ale to dopiero przy odpowiedniej dawce. Mówiłaś już o swoich spostrzeżeniach lekarzowi? Warto szukać leków i dawek, po których poczujesz, że żyje Ci się trochę lepiej i bardziej znośnie :)
Aripiprazol i lamotrygina nie powinny mnie pchać w dołek. Ale widać nie u każdego tak działa. Do tego zmiany faz wciąż są. Rzadkie ale są wczoraj chciałam jechać na drugi koniec Polski
Witam. W leczeniu nie chodzi o uzyskanie stabilnego dołka. Może Twoje leki działają zbyt słabo na depresję? Niektóre stabilizatory działają lepiej na manię, hipomanię, a inne na depresję. Aby cieszyć się stabilnością, w leczeniu potrzebujemy skutecznego działania na oba bieguny.